- stopić się
- сов.1) распла́виться; растопи́ться2) (w jedną całość) спла́витьсяSyn:roztopić się 1)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
stopić się
Смотреть что такое "stopić się" в других словарях:
stopić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. stapiać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stapiać się – stopić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ciałach stałych: przechodzić w ciało ciekłe wskutek nadmiernego wzrostu temperatury; ulegać stopieniu, rozpuszczeniu; roztapiać się, rozpuszczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lód… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stopić — dk VIa, stopićpię, stopićpisz, stop, stopićpił, stopićpiony stapiać ndk I, stopićam, stopićasz, stopićają, stopićaj, stopićał, stopićany 1. «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do temperatury topnienia; doprowadzić do stanu ciekłego,… … Słownik języka polskiego
stopnieć — dk III, stopniećeje, stopniećniał, stopniećniały «zwykle o lodzie, śniegu: przejść w stan płynny; stopić się» Lód, śnieg stopniał. Masło stopniało pod wpływem ciepła. przen. a) «zmaleć, zniknąć» Kapitał, majątek stopniał w ciągu kilku lat. b)… … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
roztopić — dk VIa, roztopićpię, roztopićpisz, roztopićtop, roztopićpił, roztopićpiony roztapiać ndk I, roztopićam, roztopićasz, roztopićają, roztopićaj, roztopićał, roztopićany «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do odpowiedniej temperatury,… … Słownik języka polskiego
s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… … Słownik języka polskiego
potopić — dk VIa, potopićpię, potopićpisz, potopićtop, potopićpiony 1. «topiąc wiele osób, zwierząt spowodować ich śmierć; kolejno zatopić, utopić wiele osób, zwierząt, rzeczy» Potopić kocięta, szczenięta. Potopić łodzie nieprzyjacielskie. 2. rzad.… … Słownik języka polskiego
nadtopić — dk VIa, nadtopićpię, nadtopićpisz, nadtopićtop, nadtopićpił, nadtopićpiony nadtapiać ndk I, nadtopićam, nadtopićasz, nadtopićają, nadtopićaj, nadtopićał, nadtopićany «stopić częściowo» Nadtopić osłony plastykowe. Słońce nadtopiło śnieg na stokach … Słownik języka polskiego
przetopić — dk VIa, przetopićpię, przetopićpisz, przetopićtop, przetopićpił, przetopićpiony przetapiać ndk I, przetopićam, przetopićasz, przetopićają, przetopićaj, przetopićał, przetopićany «przerobić coś przez stopienie; w hutnictwie: stopić metal lub stop… … Słownik języka polskiego
